Έρευνα των Κρητικών χορών
Η οικογένειά μας και ο τρόπος που μεγαλώσαμε ήταν καθοριστικός για να λατρέψουμε και να θαυμάσουμε από πολύ μικρή ηλικία τους κρητικούς χορούς. Χορεύουμε κρητικούς χορούς 32 χρόνια και διδάσκουμε 22 χρόνια και ακόμα νιώθουμε πώς βρισκόμαστε στην αρχή ενός ανηφορικού δρόμου. Ενός δρόμου που μας έχει χαρίσει συγκλονιστικές στιγμές έκφρασης, δημιουργίας και προσφοράς στον τόπο μου. Μέσω του χορού της Κρήτης έχουμε γνωρίσει την τέχνη, την ζωή, τον έρωτα, τα ταξίδια, άλλους πολιτισμούς και τον ψυχικό μας κόσμο. Κάθε φορά που χορεύουμε νιώθουμε ότι αλλάζουμε χωροχρόνο και είναι σαν να ενώνεται μέσα μας το παρελθόν με το μέλλον.Ό,τι συνδέεται με τους κρητικούς χορούς μας απασχολεί στον μέγιστο βαθμό. Συγκεκριμένα, η έρευνα και συλλογή πληροφοριών, μας βοηθάει στο να μην τους θεωρούμε ως κάτι το τυποποιημένο ή μουσειακό ούτε ως κάτι που μοιάζει επίδειξη για το τουριστικό κοινό.Η συνεχόμενη – επί χρόνια- επαφή μας, με ντόπιους Κρήτες διαφόρων ηλικιών, κουλτούρας, κοινωνικού αλλά και οικονομικού υπόβαθρου ανέδειξε την πολυπλοκότητα και διαφορετικότητα των ολοένα και περισσότερων αναδυόμενων θεμάτων προς έρευνα.O χορός για τους Κρήτες είναι η εκφραστικότερη απόδοση του ψυχικού τους κόσμου, η ατομική επανάσταση και αντίσταση του πνεύματός τους, η συνέχεια των προγόνων αλλά και ο τρόπος να μιλήσουν στο σήμερα και στο αύριο. Είναι η ταυτότητά μας.
Η Κρητική μουσική είναι αμάλγαμα πολλών παραδόσεων. Το νησί της Κρήτης, σταυροδρόμι μεταξύ Ανατολής και Δύσης, επέτρεψε στη μουσική του ν’ αγκαλιάσει διάφορα ποικίλα μουσικά ιδιώματα αλλά και να είναι, συνάμα, μοναδική. Δημιουργήθηκε στα προϊστορικά χρόνια κι όπως διατηρήθηκε ή εξελίχθηκε ως τα σήμερα είναι η αρχαιοπρεπέστερη και γνησιότερη ελληνική και ευρωπαϊκή μουσική.Για αυτή μιλούν ο Πλάτωνας στους “Νόμους” και στον “Μίνωα”, ο “Ευριπίδης” στους “Κρήτες”, ο “Σοφοκλής” στον “Δαίδαλο”, ο Ηρόδοτος στην “Ιστορία” του, ο Αριστοτέλης, ο Ισοκράτης, ο Θουκυδίδης, ο Πλούταρχος, ο Διόδωρος Σικελιώτης, ο Στράβων και άλλοι, που όλοι τους θαυμάζουν τον προελληνικό Μινωικό πολιτισμό. Αποδείξεις μπορεί να βρει κανείς στα μουσικοχορευτικά στοιχεία που διασώθηκαν απ’ ευθείας ή πλάγια ανάμεσα στους αιώνες και στις περιπέτειες του νησιού και στη σύγχρονη ασματική και χορευτική πραγματικότητα.Ο γεωγράφος Στράβων στις γεωγραφικές του διηγήσεις μιλάει για μεγάλη μουσική και “ορχηστρική” ακμή στην πανάρχαια Κρήτη που αντικατοπτρίζεται στους περίφημους Κρητικούς νόμους της μουσικής, της ποίησης και της όρχησης. Σχεδόν όλοι οι ιστοριολόγοι συμφωνούν λίγο έως πολύ πως ο Πυρρίχιος, ο Ταύρος, ο Ορσίτης, ο Επικρήδιος, ο Γέρανος κι όλοι οι πανάρχαιοι ιεροί και κοσμικοί χοροί είναι κρητικοί ή κρητικής καταγωγής.Βλέποντας μπροστά σου την αυθεντικότητα της κρητικής χορευτικής κίνησης, καταλαβαίνεις ότι ο κρητικός χορός δεν είναι απλό θέμα.Ο κρητικός χορός έχει ιστορία πάνω από 3.000 χρόνια , άρα είναι μνημείο του παγκόσμιου πολιτισμού. Προσεγγίζουμε την τέχνη του κρητικού χορού σαν μία τέχνη που έχει μία οικουμενική – παγκόσμια εμβέλεια και δυναμική και ο θεατής το εισπράττει αυτό μέσω των μινωικών κινήσεων των χεριών, των πυρρίχιων βημάτων, των εκφράσεων του προσώπου του χορευτή.Ο κρητικός χορός μιλάει στη ψυχή όλων των ανθρώπων, ανεξάρτητα καταγωγής ή και εθνικότητας. Ο θεατής φτάνει στο τόπο που κατοικούν τα συναισθήματα όταν παρακολουθεί κρητικούς χορούς. Πάντα βέβαια ανάλογα και με την χορευτική επιδεξιότητα και αυθεντικότητα έκφρασης αυτών που τους ερμηνεύουν.